top of page

De Hoge Venen

 

 

Reizen in corona-tijden zonder corona-pas is niet zo evident. Vandaar kozen we voor een herfsttripje voor de Hoge Venen in ons eigen België, een streek waar ik eigenlijk nog nooit verbleef en dus een ontdekkingstocht waard. 

In tegenstelling tot onze gewoonte verbleven we eens niet in een vakantiehuisje maar huurden we een kleine loft. Budgetgewijs is dat zeker voordelig maar als je met kinderen reist, blijkt een aparte slaapkamer voor de kinderen toch handig te zijn. 

 

vakantiehuisje in Robertville met zelfgemaakte herfstmandala

"Wandelen is de nationale sport van de Hoge Venen"

Wandelen in de Hoge Venen is wandelen in prachtige landschappen: bossen - bij ons getooid in prachtige herfstkleuren - opgefleurd met speelse eekhoorntjes, kabbelende beekjes of riviertjes die je via kleine bruggetjes oversteekt, meren om bij te mijmeren, impressionante stuwdammen...

De routes zijn beschreven in informatieboekjes, je vindt ze op borden bij startpunten, routes kunnen gevolgd worden door middel van symbooltjes en kleurtjes... Wij kozen voor een route aan Baraque Michel en twee routes die aan of quasi aan "onze" loft passeerden in Robertville. 

Hoogtepunt

Letterlijk de eerste wandeling aan Baraque Michel: 678 m boven zeeniveau

Wat gaan we ons herinneren?

De vele wandelingen in de herfstnatuur: door de kleurrijke bossen, langs beken en rivieren, hellingen op en af, rond meren...

Ongoocheling van de reis

Het bezoekje aan Monschau: misschien te veel verwacht? Weinig gezelligheid en sfeer gevoeld...

Tip

Onthoud waar je geparkeerd staat (of leg het vast in een of andere app)!

Kostprijs van een weekje Hoge Venen

(in november 2021 voor 2 volwassenen en 3 kinderen onder 10 jaar) 

  • accomodatie: 432,04 euro

  • boodschappen: 384,28 euro

  • 2 x lunchen in een bistro + 1 x wafels: 185,00 euro

  • railbike: 35,00 euro

  • parking: 7,00 euro

  • TOTAAL: 1 043,32 euro

Baraque Michel - La Croix des Fiancés

 

Een licht regenachtige dag waarop we de wandeling langs het "kruis van de verloofden" aanvatten: 

  • een wandeling van ca. 5,9 km 

  • door een uniek landschap

  • over vlonders

  • eekhoorntjes spotten

- voor groter wild heb je waarschijnlijk "stillere" wandelgenoten nodig dan de onze - 

  • symbooltjes zoeken en over boomstammen kruipen

  • afsluiten en opwarmen in de gezellige bistro aan het beginpunt

De wandeling die aan ons "huisje" passeert

 

Een licht regenachtige dag waarop we de wandeling langs het "kruis van de verloofden" aanvatten: 

  • een wandeling van ca. 8 km 

  • langsheen feeërieke bomenrijen die de fantasie prikkelen

  • langs een kabbelend beekje en de "grote" Warche 

  • via een oud treinstation

  • steentjes keilen in het meer van Robertville

  • "voorzichtig!" en "langs de kant van de berg!"

Le lac de Robertville

 

Een crisismomentje bij de planning van de dag: iemand wil die dag niet op uitstap! Dus gooiden we de planning om en splitsen we op: Steven en Annelies spelen gezelschapsspelletjes en ik ga met Laura en Julie op stap. We kiezen voor de wandeling die we de dag ervoor langs de weg gezien hadden en die op ca. 150 m van onze verblijfplaats start, een wandeling rond het meer van Robertville. 

  • een wandeling van ca. 6 km 

  • vaak met een bang mamahart gezien de smalle paden naast een steile helling naar het meer toe

  • proberen beekjes die in het meer uitmonden over te steken zonder natte voeten te krijgen

  • nog maar eens steentjes in het meer keilen

  • onder de indruk van de stuwdam van Robertville

  • koek en water tijdens een droog pauzemomentje

"Railbiken"

 

Eens iets anders dan wandelen, "railbiken" op een oud treinspoor. Met een soort fiets op de sporen trap je in groep naar een volgend wat hoger gelegen oud stationnetje. Daar kan je even pauzen om vervolgens terug omlaag te "sporen".

 

Per railbike kan je met twee volwassenen en twee kinderen - of drie als ze onder de 10 zijn - de trip maken. Voor de "trappers" is de heenreis wel degelijk duwen, de "bijzitters" in ons gezien vonden het wat saai. Voor hen is het stilzitten, weliswaar met sightseeing die zeker de moeite is.  

Het stuwmeer en de stuwdam van Bütgenbach

 

Na het railbiken hadden we nog een paar uurtjes vooraleer we terug wilden keren. Op kaart prikten we de stuwdam van Bütgenbach voor een "bezoekje". Hoewel het enkel een meer en een muur is, met daarnaast een park en bomen en vervolgens een korte steile wandeling naar de Warche toe waren onze meisjes superenthousiast hierover achteraf.  

Monschau

 

Een bezoekje aan Monschau stond al eventjes op mij wishlist. Nu was het ideale moment. We verbleven toch op relatief korte afstand van het bekende Duitse stadje. 

Vanaf de parking wandelden we naar boven van waaruit we een mooi zicht kregen op het centrum. We wandelden verder om via een omweg door het bos, die ons bescherming bood tegen hevige regen, tussen de huisjes aan te komen. 

Was het nu door de regen en de kou of toch door Corona-tijden... - ik  weet het niet - maar het viel wat tegen... Een groot deel van de horecagelegendheiden en winkeltjes waren dicht en een gezellige drukte ontbrak toch ook wat... In de enkele geopende winkeltjes merkte je wel al de kerstsfeer die vermoedelijk  (of hopelijk) gedurende december het ganse stadje inneemt. 

Montagne de Bueren in Luik

 

Het was op de terugwegzoeken naar een korte activiteit waarvoor geen covid-safe-ticket nodig is. Echt wel zoeken! Maar ik had deze zomer eens iets over "trappen in Luik" tegen gekomen. Dat werd het: Le Montagne de Bueren! Een lange trap in Luik, aangelegd ter herinnering aan 600 Franchimontezen die het leven lieten in de Slag om Luik in 1468. 

Een beetje beweging is gezond en wordt bovenaan beloond met een mooi zicht op de stad, ook als het weer niet superhelder is zoals in ons geval! 

bottom of page